පෑන කියන දේ, ඉගෙනගන්න සහ ඔෆිස් වල ලියන කියන රාජකාරි කරන අයට සෑහෙන වැදගත් දෙයක්. කොච්චර වැදගත්ද කිව්වොත් ඒ ලෙවල් කරන කාලෙ පෑන් සෙට් එක මගේ අතේමයි. ලියන්න තියෙන ආසාවට නෙමෙයි පරිස්සම් කරගන්න බැරි නිසා. ඒ කිව්වෙ, පන්තියෙ එවුන් ගයි කියන බයට නෙමෙයි, ඕක කොහෙ හරි දැම්මට පස්සෙ අමතක වෙයි කියන චකිතයට.
ඒ ලෙවල් කාලෙ ඔය විදිහට පරිස්සම් කරලත් සතියකට පෑනක් දෙකක් අඵතෙන් ගන්න සිද්ද වෙන එක ෂුවර්, මොකද කොච්චර කරත් හැම වෙලේම පෑන් ගැනම හිතන්නත් බෑනෙ. කොහොම හරි ඒ ලෙවල් කාලෙ පෑන් ෂේප් කරගත්තට ඔෆිස් ජීවිතේට බැස්සට පස්සෙ පෑනක් ගැන ඇහෙන එකත් වදයක් උනා.
හැම එකම කී බෝඩ් එකේ කොටල පුරුදු උනාට පස්සෙ අතෙන් ලියනවට වඩා කී බෝඩ් එක ලේසියි කියල හිතෙන්න ගත්ත (ඇත්තම කාරනේ මම ලියන්න කම්මැලි වීම). ඊලග දේ තමයි වෙනදට වඩා අඩුවෙන් ලියන නිසා පෑනක් අවසන් වරට භාවිතා කරන ලද දිනය සහ එය වැඩි පරිස්සමට ස්ථානගත කල තැන මෙමරි එකෙන් මැකී යාම.
පෑන ඇතුඵව මගෙ ඔෆිස් එකේ දේවල් සහ ඇදුම් පවා ගූගල් එකෙන් හොයන්න පුඵවන් උනා නම් මගේ ජීවිතේ මීට වඩා පිලිවෙල කරගන්න පුඵවන් නේද කියල මට දවසක් හිතුන. ඉතින් කොහොම හරි ඔෆිස් එකේ පෑන් වැඩේ හරි නොගිය තැන මම මේකට විසදුමක් හොයන්න තීරණය කරා.
පළවෙනි ස්ටෙප් එක විදිහට පෑන් දාන්න භාජනයක් (පෙන් හෝල්ඩර් එකක්) ගත්ත. මම හරි තැන පෑන තිබ්බට ඔතනින් පෑන් ගන්න අනිත් එවුන් එහෙම නොකරන බව නිරීක්ෂණය කරල නිගමනය කරන්න පෑන් තුන හතරක් නැති උනාට පස්සෙ ,මට පුඵවන් උනා.
පෑන ගලවල ඒක ඇතුලට නම ලියපු කොලයක් දාල ලේබල් කිරීම මගින් මට හොයා ගන්න පුඵවන් උනා රෑට පෑන් ඇවිදින්න යන බව, තවත් සමහර පෑන් මට අකමැතියි කියන එකත් මට අකමැත්තෙන් හරි පිළිගන්න උනේ ඒව මට දකින්න ලැබුනෙ එක සැරයක්ම විතරක් නිසා.
අන්තිමට මම පෑන් පාවිච්චිය කෙසේ වෙතත් පෑන් ගැන වද වෙන එක නතර කරා. මට ඕන වෙලාවට කොහෙන් හරි පෑනක් ඉල්ලගෙන ඒක කොහෙන් හරි තියන එක මම කරපු හැම දේටම වඩා ලේසියි කියල මට තේරුන. එක්කෙනෙක්ගෙන් ඊයෙ ඉල්ල ගත්ත පෑන අද දෙන්න හොයනකොට තව පෑන් හතර පහක් එහෙන් මෙහෙන් ඉබේම හම්බ වෙන එක දැන් බොහොම සාමාන්‍ය කාරණයක්......
මගේ පෑන් ප්‍රශ්නෙ විසදුනෙ ඔන්න ඔහොමයි....
No comments:
Post a Comment